Yürüdüğüm bu yolda sana ihtiyacım var

Sosyal bir varlığız. Etkileşim halindeyiz. Senin halin beni, benim halim seni etkiler.

 Aynı zaman dilimi içerisinde farklı bir dünyada yaşamaktayız. Senin yaşadıklarını ben, benim yaşadıklarımı sen anlamayabilirsin. Fakat hissedersin. İnsan etrafında olan biten her şeyi anlama ve hissetme yetisi ile donanımlıdır. Bilme ve anlama kabiliyeti bize mahsustur.

Yaşadığımız her şey bizim için birer tecrübe. Doğrularımız ve tezatında olan şey yanlışlarımız, kazandıklarımız ve tersi halde aklımıza gelen şey kaybettiklerimiz, birer tecrübe. Buradan her şeyin zıttı ile var olduğu düşüncesi hasıl olmakta. Zıtlıklar aleminde var oluşumuzun hikayesini öğrenmeye çalışıyoruz. Her çalışma ,bir tecrübe satırı, gönül defterine yazılan.

Bilirsiniz, yola çıkarken yanımıza, yolda bizim için gerekli olan ne var ne yok alırız. Gereksiz şeylerin ağırlığı da olur bazen yanımızda. İşte bu bir sonra ki yolculukta yanımıza almamamız gerekenlerin oluşması için bir deneyim.

Kimi zaman farkında dahi olmadan bilmediğimiz bir yola gireriz. Gerek sosyal hayatta, gerekse iş hayatında. Nerde duracağımızı, nasıl hareket edeceğimizi bilemeyiz. Ay ışığına tutulmuş baykuş gibi dururuz. Durmakta bir eylemdir, vakti gelince hareketin anlam kazandırmasıyla.

İşte bu yolculukta bizimle birlikte hareket eden insanlar vardır. Olmalı birileri. Bizden daha önce adımlar atmış, düşmüş, bacağı parçalanmış, kalbi kanamış, gözyaşlarından nehirler oluşmuş, kendi selinde boğulmuş ve nihayetinde varlığını attığı sağlam adımlarla hayatını sürdürebilmiş birileri olmalı.  İşte bu kişiler bizim sergüzeştimizde bize bir dayanak, karanlıkta bir ışık, sırtımızda bir destek olarak varlığını sürdürürler.

İnsan sosyal bir varlık. Paylaşmayı sever. Yaşamı paylaşmayı, hikayesini paylaşmayı sever, destek olmayı, kendi yaşadığı sıkıntıları başkası yaşamasın diye hikayesini paylaşmayı sever. Kendi sesini bulurken yaşadığı zorlukları, kolaylıkları anlatarak, kendi sesimizi bulmamıza yardımcı olur.

Ve bu sebeptendir ki benim hayatımda varlığımı sürdürebilmem için sana ihtiyacım var. Sana ihtiyacım var, düşecek olsam elimden sımsıkı tutan birinin olması gerekli. Attığım bir adımın sonrasının çamurlu ya da dikenli veyahut gül bahçesine çıkacağını söyleyen birileri olmalı. Benim sergüzeştimde, hikayemin anlatıcısı olmam için sesimi bulmama yardımcı olacak birilerine ihtiyacım var. Bu sensin. Senin yaşadıkların, benimle paylaştıkların, benim iç sesimi bulmama rehber olacak varlıklar. Bu sebepten dolayı bana ve çevrene karşı kayıtsız kalma. Sana ihtiyacı olan herkesle hikayeni paylaş. Herkesin kağıdı kalemi silgisi olmaya çalış.  Ve biterken hikayen, hikayenin son cümlesi ardında bıraktıklarının seninle ilgili söyledikleri olsun. Senin kitabının son paragrafı, ışığın, gülümsemen, zaferin, başarısızlıkların ve hep insanların kalbine o güzel dokunuşların olsun. Senin hikayen, benim hikayemin sesini bulmama rehber olsun.